مقصود از ضعف تهران قدرت نظامی نیست منظور قدرت تصمیم گیری و نجات اقتصاد بوسیله حاکمیت است؟
فرق نمی کند رئیس جمهور یا رهبری یا دولت وقتی ضعف در گرفتن تصمیمات اساسی و حیاتی اقتصادی و حکمرانی وجود دارد کشور به شدت ضعیف خواهد شد ؟
دولتی که نمی تواند هزینه خود را تنظیم و تهیه کند(بودجه 1401 ) نمی تواند بخش خصوصی را راهنمایی و مدیریت کند هر روز ضعیف تر و درمانده تر از روز قبل ظاهر می شود چگونه می خواهد منافع ایران در بین کشور های متخاصم و حتی غیر دوست و دوست حفظ و از آن دفاع کند؟
جمع آوری یک مشت وزیر ضعیف درمانده و یک مشت معاونان ضعیف تر چه منفعتی برای انقلاب اسلامی دارد؟
حتی پرسنل وزراتخانه ها و کارکنان دولت اینان را قبول ندارند دست می اندازند به بازی می گیرند ؟
آیا حاکم شدن اصول گرایان بر دولت توانسته تغییری در معادله "دولت درمانده" ایجاد کند؟
نه تنها تغییری ایجاد نشده بلکه بیم آن می رود که وضع بسیار بدتر هم بشود.
اصلا سوال اساسی اینجاست بصورت تئوری این دولت قادر است کشور و اقتصاد در تحریم اداره کند؟
پاسخ بسیار قاطعانه اینست خیر.
این دولت در تئوری و عمل نشان داد نه برنامه دارد ( بر خلاف سخنرانی های مکرر و ادعای داشتن 8000 برگ نوشته و سند برنامه )
وزیران هم به تناقض گویی و لکنت زبان گرفتار شده اند؟
اصلا این دو میلیون پانصد هزار کارمند دولت جمهوری اسلامی ایران چقدر در کنترل دولت هستند؟
آیا کارکنان دولت تحت سیطره دولت مرکزی اهداف دولت اجرا می کنند؟
یا در فقدان دولت مرکزی مقتدر هر کدام برای خود ساز جداگانه ای می زنند؟
گمرک نشان داد چقدر در اوج تحریم مخالف منافع دولت و ملت حرکت می کند برای کسب منافع نامشروع شخصی و حتی سازمانی؟
از وزارت اقتصاد معدن و صنعت و جهاد کشاورزی هم اطلاعات خوبی به سمع نمی رسد هر کدام در اوج تحریمها منافع مدیریتی و خیانتی و شخصی را دنبال می کنند ( اینک در اوج رشوه خواهی و فشار به بخش خصوصی هستند )
اگر چه این حرکت وجه غالب است اما به ندرت اشخاصی پیدا می شوند که همکاری می کنند و حالت ارث خواهی ندارند.
بانکها دولتی که ساز خود می زنند؟
بانکهای خصوصی که سر به شورش زده اند گویی بانک مرکزی اینان در واشینگتن است
دولتی که سیطره کامل بر حیاتی ترین مراکز اقتصادی کشور در حال تحریم ندارد چگونه می تواند موفق باشد؟
در حالیکه اقتصاد کشور روز به روز بیشتر در حال کوچک شدن وضعیف شدن هست ؟
رئیس دولت مکرر سخنرانی های مقتدرانه می کند؟
آیا کشور با سخنرانی اداره خواهد شد؟
اصلا رئوف بودن در مقابل خاطیان قاطعیت نداشتن ناشی از تصویر ناقص اسلامی است .
با رهیافت حکومت مقتدرانه اسلامی منافات دارد آیا امام علی (ع) هم در مقابل خطا کاران روش سکوت و مماشت پی می گرفت یا قاطعانه برکنار می کرد.
اکنون کل منافع کشور در خاطر قرار دارد بخاطر عدم قاطعیت و اقتدار حکومت مرکزی؟
اینک منافع کشور در مذاکرات وین در حالت مخاطره قرار دارد؟
دولتی که در داخل نمی تواند حاکمیت کامل بر کارمندان خودش و اقتصاد کشور داشته باشد ؟
چگونه می تواند در مذاکرات منافع کشور حفظ و تامین کند؟
ضعف حکومت و دولت ایران باعث شده تا مذاکرات دوجانبه پوتین بایدن و یا اتحادیه اروپا و آمریکا تعیین کننده سرنوشت ایران باشد؟