بیش از سه ماه از دولت آقای رئیسی می گذرد اما دولت همچنان حیران از شناخت دقیق وضع موجود اقتصاد کشور و نسخه درمان آن رنج می برد؟
تنش های مکرر سیاسی اقتصادی فکری و فقر گسترده چنان دولت را درگیر خود کرده است که از شناخت کامل و دقیق وضع امروز اقتصاد ایران عاجز شده است؟
متاسفانه اقتصاد دانان مورد اطمینان دولت هم از ارائه تصویر کامل درد و نسخه درمان همگون عاجز هستند هر کدام با توجه به تخصص و دید خود درد را بگونه ای تصویر می کنند به طبع درمانها هم مختلف خواهد بود؟
البته یک اشتراکاتی وجود دارد اما کافی نیست؟
متاسفانه امراض گوناگون و تاریخی و حملات مکرر تورم آسایش از دولت مردان و مردم سلب کرده است و نخبگان را هم به تشدد نظرات و حتی تقابل کشانده است؟
نارضایتی از راه حل ها و درمان های مطرح شده نگرانی از آینده تنش و بی ثباتی اقتصادی دولت را در معرض استیضاح قرار خواهد داد.
و در آینده نزدیک مردم را به خیابانها خواهد کشاند؟
این پیش گویی نیست بدبینی هم نیست این سر نوشت محتوم ادامه وضع موجود است.
بدون شناخت کامل و دقیق وضع موجود و شناختن ریشه های نابسامانی اقتصاد امروز ایران نمی توان برای آن نسخه ای تجویز کرد؟
تحریم فقط این بیماری مزمن و تاریخی را تشدید کرد اگرچه آمریکا بصورت مکرر زیرساختهای اقتصادی ایران را بمباران می کند برای فرو پاشی اقتصاد ایران برنامه های پیوسته ای را اجرا کرده و می کند؟
اما اقتصاد ایران از پنجاه سال قبل دارای مشکلات اساسی است که بنیانگذار آن رژیم شاهنشاهی بوده است.
متاسفانه در تمام چهل سال بعد از انقلاب هم هیچ تلاشی برای تغییر و استقلال اقتصادی ایران انجام نشد.
تمام همت دولتها روپوشانی مشکلات با بودجه نفتی بود و هست.
متاسفانه اکنون ادامه وضع گذشته امکان پذیر نیست؟
به دلایل بسیاری اکنون باید این عمل جراحی صورت بگیرد در غیر اینصورت حتی تمدن اسلامی ایرانی چند هزار ساله ایران در معرض فروپاشی قرار خواهد گرفت؟
استکبار و دشمن با ما شوخی ندارد تشخیص آنان اینست که این بمباران اقتصادی از هر جنگ نظامی دیگری کارسازتر و ویرانگر تر است.
و همین گونه هم هست.
پس فرار از این بمباران اقتصادی ممکن نیست مگر با درایت و همفکری جمعی حتی بالاتر از دولت و حاکمیت.
برای جنگ اقتصادی نیاز به یک فرمانده داریم که تشخیص عمیق و عملی از وضع موجود داشته باشد و تصمیم درست بگیرد و درست عمل کند .
متاسفانه دولت تاکنون نشان داده که نمی تواند این عمل انجام دهد؟
در حالیکه کل کشور در بن بست اقتصادی بانکی مالی و انسداد مجاری کار قرار گرفته است ؟
دولت مشغول بخیه به آب دوغ زدن است مشغول سرکشی به روستا ها و شهرهای دور از مرکز است تا یک کارخانه که در بن بست واقع شده کمک کند که در جای خود درست و عمل پسندیده است اما به شرطی که مشکلات عظیم کل اقتصاد حل شده روان شده و تنظیم شده باشد؟
در حالیکه اینگونه نیست؟
این مانند این می ماند که شما یک ماشین عظیم مانند قطار داشته باشید که موتور آن خراب و فاقد حرکت است حالا شما برای راه انداختن این قطار عظیم موتور خاموش بروید چراغ خطر واگن آخر درست یا تعمیر کنید اصلا آن لامپ روشن هم بشود فایده ندارد چون کل قطار زمینگیر شده است.
اگر رئیس دولت نمی تواند این اولویت تشخیص دهد پس باید حاکمیت رهبری مجلس و دیگران این مسئولیت را یاد آوری کنند ؟
یا به عهده بگیرند؟
متاسفانه شانه خالی کردن از مسئولیت و حتی احساس مسئولیت عمومی و مسری شده است؟
امروز این مسئولیت از نماز واجب هم واجب تر است؟
این تشخیص یک مرجع نیست اما تشخیص من سرتا پا تقصیر است.
اکنون نیاز به یک فرمانده اقتصادی داریم که سریع عمل کند خواه انتخابی باشد خواه انتصابی ؟
تعلل در این مقوله مانند تعلل در جهاد است که طبق فرمایش دقیق حضرت خواری و شکست ذلت بدنبال دارد.
دخالت های مکرر در اقتصاد کشور را به بیراه واردات کشانید؟
هر جا که توانستند راه را بر تولید بستند سپس مجبور شدند همان کالا را از خارج وارد کنند آن هم با ارز که سرمایه کشور بود .
بدین گونه سرمایه ها بر باد رفت مشتی ماشین سواری و مسافرتهای مسرفانه خارجی و نان های قرضی به ملت داده شد.
اینک نه تولید باقی مانده نه سرمایه؟
بودجه های کلان برای آموزش و پرورش کشور هزینه شد اما اینک میوه های آن را به رایگان به اروپا و آمریکا هدیه کردیم بله به دشمن هدیه کردیم برای مشتی نان اندکی حقوق ناچیز نخبگان به دشمن سپردیم؟
ارزهای ارزان برای مسافرتهای لذت جویانه تقدیم ثروتمندان کردیم تا سرمایه های نفتی کشور در سواحل امارات ترکیه هاوایی و ویتنام تایلند خوشگذرانی کنند؟
مردها در خارج کشور مشغول شدند زنها و دختران کشور بی شوهر بی خرجی و قاچاقی تقدیم شیوخ عرب و مافیا های مختلف کردیم تا سکه ای برای گذران زندگی بگیرندعفت خویش بفزوشند؟
سرمایه های کشور تقدیم ویلا سازان ترکیه امارات اسپانیا و غیره کردیم که آپارتمانهای خود را با مدت زمانی و ازاله مالکیت به ایرانیان بدهند بدون اجازه کار در آن کشور بعد هم به لطایف حیل همان را هم پس بگیرند یا مصادره کنند وقتی ویزای موقتشان تمام شد اخراج یا دستگیر کنند.
این سرنوشت محتوم قومی است که مکرر از یک سوراخ گزیده شوند؟
مکرر چوپ رهبران پوپولیست خود را بخورند
جمله ای متیس فرمانده ستاد مشترک اسبق آمریکا دارد به این مضمون راهبرانی که به فکر آینده اتباع خود نیستند.
آقای متیس راهبران ما اکنون هم بفکر ما نیستند چه رسد به آینده؟
شناخت مشکلات اقتصادی و راه حل های آن بسیارساده است اگر حاشیه ها بگذارند؟
اگر شما تشخیص نمی دهید بخاطر اینست که قدرت برای شما مجسمه و بت دلربایی شده که هوش و حواس شما را مخدوش می کند؟
شما به فکر همخوابی با بت قدرت شده اید ؟
وگرنه فرزانه ای مانند سردار سلیمانی باشد هرگز کور سرگردان حیران نمی شود؟
رها شدن از تحریم و درماندگی اقتصاد ایران جز با یک ابر پروژه بزرگ اقتصادی و رها سازی کامل اقتصاد ایران میسر نمی گردد؟
نه سفرهای استانی و نه سخنرانی های معاون اقتصادی رئیس جمهور قادر نیستند چرخ اقتصادی کشور به جریان بیندازند؟
آقا ی محسن رضایی در سفر به خوزستان خواستار قیام مردم ایذه و قبایل خوزستان بر علیه آمریکا شدند؟
گویی ایشان هنوز از توهم فرمانده سپاه بودن و جنگ نظامی جدا نشده اند؟
امروز جنگ در زمین دیگری دنبال می شود که اسلحه و قیام در آن تاثیری ندارد مگر بعنوان تکمیل کننده حلقه آخر؟
سفر های استانی رئیس جمهور هم در عالیترین حالت می تواند یک همدلی و همگرایی موقت ایجاد کند شکم گرسنه اقتصاد خوابیده روش خاص خودش را می طلبد آدمهای مخصوص خودش را می خواهد؟
بردن یک گاوچران به میدان سیاست همان تخریبی را بجا می گذارد که بردن یک نظامی به میدان جنگ اقتصادی؟
هرچه زمان می گذرد فشار تورم بر گرده مردم بیشتر می شود و حرفهای دولت از واقعیت ها بیشتر فاصله می گیرد؟
آقای رئیسی تا دیر نشده در انتصابات خود تجدید نظر اساسی کنید در تفکر اقتصادی خود خانه تکانی اساسی را در پیش بگیرید ؟
وقت تنگ غروب است سرما و گرسنگی بیداد می کند؟
اگر داستان اعتراضات به انتخابات بغداد به تهران برسد آنوقت تجدید نظر فایده ندارد؟
به نظر من هرچه زودتر یک فراخوان عمومی بدهید و یک انتخاب سریع از اشخاص استراتژیست و اقتصاد دان در معاونت و دولت خود استفاده کنید ؟
کشور مانند گاو در گل مانده اسیر فروریزی اقتصاد شده است هر روز تورم بیشتر فرار سرمایه بیشتر ورشکستگی بیشتر و اختلاس بیشتر مواجه هستیم .
چه کسی پاسخ گوی این همه فشار و شکست است جز بی عرضگی و ندانم کار ِی؟
عجیب اینجاست هر روز قوانین تخیلی بیشتری تصویب می گردد؟
هر روز ادعاهای عجیب غریب تر و غیر قابل باورتر و افسانه ای تر بیشتر از وزراء اعلام می شود ؟
مانند ایجاد یک میلیون هشتصد پنجاه هزار شغل تا سال 1401 یا ایجاد دو میلیون مسکن و غیره؟
آقایان دچار توهمات تخیلی شده اند یا واقعا معانی قول ها و حرفهای زده شده را نمی دانند؟
برای خروج از بن بست رکود باید اول از همه چند پروژه بزرگ ملی و حتی فراملی به جریان انداخت؟
این پروژه ها نیاز به سرمایه دارند ؟ کدام سرمایه دولت که در خم کسر بودجه آه در بساط ندارد متاسفانه هم مرتب دارد هزینه تراشی بیشتر می کند؟
تمام سفرهای استانی نیاز عاجل به بودجه و هزینه دارند؟
تمام فیلم ها و ملاقاتهای رئیس جمهور نشاناز درماندگی و تقاضای مالی مردم در استانها و شهر ها دارد؟
با جیب خالی و بدهی کلان دولت نمی شود پز عالی داد ؟
مانند ورشکسته ای که همه شهر به بهترین رستوران دعوت می کند ؟ آقا تو هزینه غذای دولت بدون تحمل هزینه بر ملت تقبل کن میهمانی دادن پیش کش؟
نه تهیه مشاغل نه تهیه دو میلیون مسکن و نه قولهای اینچنینی نمی توانند اقتصاد کشور را به راه بیندازند ؟
نمی توانند موتور گردش اقتصادی را فراهم کنند همگی تخیل هستند آرزو هستند ؟
خوب دولت که بودجه ندارد پس باید سرمایه از کجا فراهم شود ؟
خارج از کشور که امکان پذیر نیست ؟
حتی پروژه های بسیار کوچک چند میلیون دلاری هم امروز امکان اسقراض و حتی یوزانس و فاینانس ندارند؟
پس فقط می شود روی سرمایه داخلی حساب کرد؟
طبق اعلام مراکز رسمی کشور فقط 3400 هزار میلیارد تومان نقدینگی بهار سال 1400 ایران بوده است .
اگر بتوان حتی یک سوم این مبلغ در کشور به گردش و سرمایه گذاری تشویق کرد تمام مشکلات کشور حل خواهد شد.
اما این کار نیاز به جلب اطمینان و ساز کار مخصوص خودش را دارد؟
باید دولت دست از سر اقتصاد بردارد مجوز فروشی و امتیاز دهی را کنار بگذارد باید دست به آزاد سازی وسیع اقتصادی بزند.
باید تمام مجوزهای دولتی آزاد گردد .
دولت که خودش نمی تواند کاری بکند حداقل بخش حصوصی را رها کند تا بتوان یک نشاط و جنبش اقتصادی به راه انداخت بعد به فکر درمان تورم رفت با این برنامه فعلی دولت نه اشخاص داخلی و نه کشورهای خارجی رغبتی به فعالیت نخواهند داشت و روز به روز اوضاع بدتر هم خواهد شد؟
اما ابر پروژه پیشنهادی من همان کندن و کشیدن یک کانال عظیم آبرسانی و کشترانی از دریای عمان تا دریاچه خزر است؟
پروژه ای که می تواند اهمیت ژئوپلتیک ایران را دو صد برابر افزایش دهد؟
می تواند مشارکت روسها و حتی چینها را امکان پذیر کند.
اما پیشنهاد من همان کندن کانال با سرمایه داخلی و فروش کانال به اتباع ایرانی است نه با استقراض خارجی؟
کافی است دولت برگه مالکیت سهام این کانال بعنوان وثیقه و اسناد با اهمیت در دادگاه در بورس در اسناد رسمی قبول کند .
بیش از هر چیزی اکنون به یک مدیر توانا جهت ستاد جنگ اقتصادی نیاز داریم؟
مردی دانا دنیا دیده از تبار سردار سلیمانی؟
فکر می کردیم جناب آقای محسن رضایی این خلاء را پر خواهند کرد اما تصمیمات و حرکات اخیر ایشان ما را کامل نا امید کرد؟
اگر دولت بتواند سرمایه های مردمی را به جبهه جنگ اقتصادی بکشاند ورق به کلی تغییر خواهد کرد .
فقط ذخایر طلای خانگی در ایران بین 200 تن تا 900 تن برآورد می شود ؟
حتی اگر کمترین مقدار 200 تن طلا در بازار جهانی قیمتی معادل 30 میلیارد دلار دارد؟
اگر دولت بتواند اعتماد بخش خصوصی ایرانی چه داخلی و چه خارجی جذب کند بسیاری از فشارها خاتمه پیدا خواهد کرد.
این تنها راه گریز از تحریم اجباری و برجام های مکرر است؟