ایران مرکز ثقل ثبات جهانی است چه آمریکا و دیگران بخواهند این مرکزیت را بپذیرند چه منکر آن شوند؟
ایران اصلی ترین و تاثیر گذار ترین نقش سیاسی اقتصادی و امنیتی در منطقه و آسیا اروپا و حتی بر آمریکا دارد؟
این تاثیرات به مدد پیشینه ژئو پلیتیکی و فرهنگی ایران بوجود آمده است؟
یک نقش تاریخی و سابقه دار در جهان امروز حتی باوجود بروز قدرت های بزرگ این قدرت تاثیر گذاری نه تنها کاهش نیافته بلکه افزایش هم یافته است؟
یک رئیس جمهور مقتدر و مستقل در ایران کل خاورمیانه و جهان را متاثر خواهد ساخت؟
به قدرت رسیدن یک شخصیت مذهبی ملی متوازن همه منطقه و جهان را به سمت صلح و سازش سوق خواهد داد باعث ایجاد آرامش اقتصادی و سیاسی در منطقه و جهان خواهد شد.
و بلعکس یک انتخاب نامتناسب قدرت طلب و کینه توز می تواند همه منطقه و حتی جهان را به آشوب بکشاند.
به همین خاطر است که غرب و آمریکا با طولانی کردن مذاکرات وین سعی بر تاثیر گذاری منفی بر انتخابات ایران دارند؟
در واقع بازی دولت روحانی در سرزمین آروزهای ( آمریکایی ) یک بار دیگر بایدن را به طمع انداخت تا روحانی دیگری را در ایران داشته باشیم.
این موضوع برای آمریکا بسیار حیاتی بشمار می آید؟
و خرابکاری های ممتد روحانی بود که شورای نگهبان ایران را بر آن داشت تا دست نامحرمان را از انتخابات و کاندیدا توری قطع کند.
اگرچه ممکن است یک نامزد تراوایی در دست آمریکا هنوز باقی مانده باشد؟
اما خشمگینی غرب از اقدام شورای نگهبان در رد صلاحیت اصلاح طلبان نشان از خنثی شدن اهداف شیطانی دارد؟
اما انتخاب یک رئیس جمهور ناتوان و ضعیف هم می تواند همان نتیجه را برای غرب داشته باشد.
سقوط یا عدم کارآیی یک رئیس جمهور ایران را به کام آتش خواهد انداخت؟
این خوش باوری است که فکر کنیم کار انتخابات تمام شد؟
اینک اوج صحنه درگیری است پیشنهاد من به شورای نگهبان و مسئولین اینست با صندوق های رای و قدرت های مردمی بازی نکنند؟
من همان چیزی را می خواهم که شما می خواهید اما این کار باید با تعداد بیشتری کاندیدا و افراد مقتدر ملی ایرانی انجام می شد؟
حداقل پنج کاندید غیر جناحی دانشگاهی یا نمایندگانی از صنعت و تجارت می تواند همان نتیجه را برای ایران ببار بیاورد.
فکر می کنم آنچه شورای نگهبان به گوشه رینگ برد عدم صبوری و عدم تحمل دوستان از خرابکاری های ادامه دار دولت روحانی است.
هنوز هم دولت روحانی مشغول توطئه است کار تمام نشده دوستان مراقب حیله ها و نیرنگهای پایانی باشند؟
اگر چه از هم اکنون باید اعتراف کنم رئیس جمهور آینده ایران هر کسی باشد بدبخت ترین رئیس جمهور ایران است؟
چون هم از بعد مالی هم از بعد سیاسی هم از بعد سرمایه اجتماعی چیزی که در صندوق ندارد هیچ که با موجودی بسیار عجیب منفی در همه چیز روبرو خواهد شد؟
تازه این روی خوش قضیه است رئیس جمهور اول شهریور 1400 وارث هزاران کسری بدبختی کاستی تقاضا و تنش های لبریز شده خواهد بود؟
تنش های که هر کدام به تنهایی کشوری را ساقط خواهند کرد؟
لذا یک بار دیگر از نقش آفرینان شورای نگهبان تقاضا مندم حداقل چند مدعی حل مشکلات کشور را در خفا ملاقات و گزینش کنند و به جمع کاندیداها اضافه کنند .
این کاندیدا ها به طبع از سرزمین آروزهای غربی و آمریکایی نخواهند بود؟
این اضافه کردن هم از سرزنشهای بیشتر جلوگیری خواهد کرد هم احتمال استقبال خیل عظیم تر مردم در انتخابات را فراهم خواهند کرد ؟
اگر چه اگر این اضافه شدن با حکم حکومتی باشد بسیار بهتر است.