شدت آتش تهیه اصول گرایان و اصلاح طلبان بر علیه تمام کاندیداهای مطرح دو جناح چنان سنگین و بی وقفه در جریان است که کمتر کسی رغبت می کند اعلام آمادگی کند؟
و بعضی چنان به فرار از این آتش تخریب مشغول شدند که حاضرند قسم بخورند کاندید نخواهند شد؟
شاید اظهارات اخیر دکتر ظریف گویای بخشی از واقعیت باشد ؟
تکذیب بسیاری نیز مزیت بر علت شده است.
بعضی کرسی رئیس جمهوری را ملک مطلق خود و ارث پدری می دانند.
لذا حاضرند هر جنبنده ای را که به این کرسی نزدیک می شود با ناجوانمردانه ترین حملات منصرف کنند؟
حالا این ظاهر قضیه است در خفا و عمق چه برنامه ها که اجرا نمی کنند.
متاسفانه هر دو جناح سیاسی در این تخریب شریکند هر دو مشغول قتل نفس و قتل آبرو هستند؟
هردو عرصه انتخابات را به عرصه تهمت انگ و بهتان ملوث کرده اند.
هر دو جناح از کاندیدا های همدیگر می ترسند از زیاد شدن دست می ترسند از توانایی های احتمالی می ترسند؟
بسیار دوست دارند این عرصه تابو و خطرناک باشد و کسی به آن نزدیک نشود.
تا احتمال پیروزی آنان افزایش یابد؟
بعضی چنان جو گیر شده اند که از هم اکنون دشنه اتهام و قتل را با سیل رسانه های خود به راه انداخته اند؟
سیل تخریب سیل تهدید سیل ویرانگری سیل اتهامات سیل دوری از تعداد بیشتر کاندیدا ها؟
این دیگر در جمهوری اسلامی ایران به این شدت از نوادر است.
با وجود سد شورای نگهبان باز هم اصول گرایان در این عرصه بسیار نگرانند؟
این روحیه و این سخت گیری بسیار عجیب بسیار تکان دهند است اصلا وحشتناک است؟
بگذارید ملت راحت باشد بگذارید تعداد متقاضیان از تفکرات مختلف زیاد تر باشد.
چرا که دست شورای نگهبان و ملت برای انتخاب اصلح باز تر خواهد بود.
همانطور که غلو در توانایی اشخاص می تواند ویرانگر باشد .
که در دو رئیس جمهور اخیر دیدیم تحقیر و تخفیف اشخاص نامشهور هم می تواند ویرانگر باشد.
ملت ایران صاحت وسعت سرزمین وسعت و تعدد افکار و عقاید است.
تعامل با افکار مختلف تحت لوای اسلام و رهبری می تواند سفره بزرگتری را برای ملت تهیه کند؟
نباید در این مورد خاص تنگ نظر باشیم.
متاسفانه تنگ نظری و بخل می رود که یکی از بهترین شرایط بوجود آمده برای خلاصی از اقتصاد نفتی و تحریم بر باد رود؟
بخل تنگ نظری سلطه پذیری بعضی جو کشور را آماده خواهد کرد برای عدم شرکت آحاد و وسیع مردم در انتخابات رئیس جمهوری سال 1400 ایران؟
تمام کاندیداهای اصلاح طلبان یک فکر دارند یا می شود گفت یکنفر هستند؟
و تمام کاندیداهای اصوال گریان هم یک تفکر و یک شخص محسوب می شوند؟
انتخاب بین این و آن بسیار محدود کننده و مهلک خواهد بود.
مگر ما نبوده و نیستیم که آمریکا را به خاطر دو حزب دموکرات و جمهوری خواه سرزنش می کنیم
آیا تاب تحمل و تعامل اسلام این قدر کم و محدود است ؟
هرگز ؟
نگاهی به حزب الله لبنان می تواند برای ما درس عبرتی باشد؟