در بحبوعه جنگ سنگین اقتصادی جنگ داخلی دو جناح هم مزید برعلت شده است هردو گروه کینه ورزانه به اقدام علیه یک دیگر مشغولند؟
در حالی همدیگر را دشمن خود می دانند که کشور دستخوش سنگین ترین تهاجم اقتصادی کرونایی و تحریم قرار دارد حتی بالاتر از زمان جنگ هشت ساله ایران عراق؟
امروز تلفات جنگ اقتصادی کرونایی به مراتب بیشتر از جنگ ایران و عراق است ؟
آماری که اعلام نمیشود یا در لفافه و اغماض با آن برخورد شده و تحت عنوان وفات عادی روزانه به یک هزار پانصد نفر تا دو هزار نفر هم بالغ می شود؟
در حالیکه آمار وفات سال های 96 و 95 روزانه بین 350 تا 500 نفر بیشتر نبوده است.
افزایش آمار 1500 نفری حاکی از کشتار روز افزون کرونا فقر و عدم درمان حکایت دارد.
آمار شش میلیون بیکار خوشبینانه ترین گزارش مرکز پژوهش های مجلس است؟
چرا که نزدیک به نیمی از شاغلان کشور در روستا ها و مراکز غیر رسمی مشغول به کار بودند و اینک درصد بالای بیکار شده و خانه نشین شده اند.
اکنون نه بیمه بیکاری دارند نه جایگزین درآمدی طبق گزارش سازمان یونیسف بیشترین خسارت کرونا در مناطق فقیر نشین و حاشیه شهرهای بزرگ نمود پیدا کرده است؟
در حالی دوجناح مشغول کوبیدن یک دیگر هستند که خط فقر تا مناطق شمالی شهرها رخنه پیدا کرده است.
عدم رای اعتماد مجلس به وزیر معرفی شده توسط روحانی نشان از عمق کینه جویی و نابخردی حکایت می کند دقیقا بغض و کینه ای شبیه به جاهلیت عرب؟
چون وزیر معرفی شده کمتر از یک سال باید در این مسند باقی می مانده و حضور او هم چندان کار ساز نخواهد بود تا بر صندلی بنشیند و معاونین خود را انتخاب کند باید وزراتخانه را ترک کند؟
عدم رای به وزیر مربوطه حاکی از عکس العمل نمایندگان عصبانی از عدم حضور شخص روحانی در مجلس حکایت می کند ( نه بخاطر لیاقت و یا ارزش شخص مدرس خیابانی )
مجلس یازده هم در حالی روی کار آمد که ادعای حل مشکلات اقتصادی را با خود یدک می کشید؟
ناتوانی ترسیم خط سیر اقتصادی کشور توسط دولت و مجلس حاکی از سیاسی کاری و عدم توانایی است ؟
نزاع و دامن زدن به آتش اختلافات ناشی از عدم توانایی و مطرح کردن پاسخ معروف "نگذاشتند " است؟
درنگی در پاسخ وزیر امور خارجه امارات به ایران در باب ارتباط رسمی با اسرائیل نشان از تضعیف حیثیت جهانی کشور با فقر داخلی دارد؟
یک کشور فقر زده و ناتوان اقتصادی جایگاهی در رده بندی جهانی نخواهد داشت؟
فقر نه تنها شخص را در شهر و فامیل خویش غریبه و تنها می کند که کشور فقیر را در جامعه جهانی هم به چنان بلای دچار خواهد کرد؟
کافی است از منظر یک آدم بیطرف به نزاعهای سیاسی امروز کشور نگاه کنید ؟
تا شدت ظلم و نادانی دو جناح مشغول به هم را بیشتر لمس کنید.
سیاستمدارانی فساد بی لیاقت بی اطلاع نادان و حتی احمق بر سر شاخی نشسته دارند آن را از بن می برند؟
این حرکات غیر منطقی غیر اسلامی غیر عاقلانه ملت را کلافه خواهد کرد.
زمینه را برای بروز دیکتاتوری و اقدامات غیر عادی در آینده هموار خواهد کرد.
کشور تحریم زده فقر زده دزد زده مدیر نالایق زده به کجا خواهد رفت؟
یا زمینه برای جنگ و دخالت خارجی آماده خواهد شد یا هرج و مرج داخلی و فروپاشی؟
سوالی بسیار مهم دارم یکبار دیگر مطرح می کنم؟
آیا وقت آن نرسیده است رهبری برای حل مشکلات اقدامی اساسی انجام دهد ( دخالت کند)
آیا قانون اساسی برای چنین مواقعی راه حل دارد یا ندارد؟
پاسخ بسیار روشن است هم قانون اساسی هم رهبری اجازه چنین دخالتی دارند.
پس چرا از این راه حل استفاده نمی شود؟