ما ایرانی ها یک خوبی های مانند نیکی کردن مانند شجاعت مانند پشتکار مانند نوع دوستی مانند سازش با محیط و مقاومت در برابر شداید
مردمی مهمان دوست ( بیگانه دوست ) چرب زبان و رفتار ملایم
حتی سازش با ادیان مختلف داریم
بیش از سه هزار سال ایرانیان ادیان مختلف در قلمرو خود پذیرفته و با آنها زندگی کرده اند.
اما در بعضی خصوصیات ما ایرانی ها دست بیضایی داریم مثلا بخل ایرانی ها در مجموع بخیل تر از دیگر ملیت ها هستند البته ما در کشور قوم های مختلفی داریم
هر قومی خصوصیات بارز خود را دارد نمی خواهم این خصوصیات در اینجا یک به یک بررسی کنم؟
خارج از بحث ما است اما آنچه مورد نظر ما است یک روحیه مقاومت و پشتکار داریم کاهی به زیاده روی و لجبازی کشانده می شود
نوعا ایرانی ها دستمال زن و مطیع بر مسئولان و پرخاش گر نسبت به زیردست لاف زن سر هم بند هستند.
همه کاری می کنند برای از زیر کار در رفتن در دروغ ید بیضای دارند برای همین قسم خوردن بسیار رواج دارد ( حرف راست که قسم نمی خواهد)
و سیاست ماست مالی و ساخت و پاخت را خوب بلد هستیم
گاهی به اصرار در یک موضوع ختم می شود نوعی سر سپرده گی به مافوق نوعی عناد و لجبازی نوعی حماقت خفیف .
چنین ملتی از این سه مالیخولیای به در نیست: یکی مالخولیای بزرگ‌نمایی است در تظاهرات، در
جواهرات بانک ملی، در وضع سر و لباس و به طور کلی در آنچه چشم پرکن است. دوم مالیخولیای
تعقب مداوم است؛ اینکه هر روز دشمنی تازه و خیالی بسازی و مطبوعات و رادیو را از آن پر کنی تا
مردم را بترسانی و بیشتر از پیش سر در گریبان فروشان کنی و وادارشان کنی تا به آنچه دارند شکر
کنند و سوم مالیخولیای افتخار به گذشته‌های باستانی، به لاف در غربت زدن، به کوروش و داریوش، به
من آنم که رستم یلی بود در سیستان و این مالیخولیا نیز در جمیع وجوهش مغز پرکن است.
متاسفانه این صفات در طول تاریخ به علت حملات بیگانگان و خشونت پادشاهان و فشارهای اقتصادی در ما رشد کرده و حتی نهادینه شده
بخصوص دروغ و چابلوسی تملق کم کاری بی تعهدی نسبت به عهد و پیمان و سوگند دروغ؟
نوعی همزیستی غیر قابل بخشش ما با این صفات نهادینه شده وجود دارد
که خود ما هم متوجه آن نیستیم؟
نماینده مجلس سوگند وفاداری می خورد در جا با پول سوگندش را معامله می کند چنان هم رفتار می
کند انگار هرگز چنین خبطی را انجام نداده است؟
آن روی این سکه هم وجود دارد مثلا دروغ گویی ما سبب شده شنوایی خوبی برای دروغ شنیدن
داشته باشیم مثلا رئیس جمهور روز روشن جلو تلویزیون می نشیند می گوید آمار بیکاری 9 درصد تورم زیر ده درصد
است همه می شنویم و قبول هم می کنیم او هم لبخند رضایت می زند چه خوب است ؟
آمار بهتر شده باز هم بهتر می شود .
با این گزارش دروغ وضع ما بهتر خواهد شد؟
یا کم کاری آیا با یک ساعت ( بهترین آمار) بهره وری در روز با هفت ساعت کار مفید چینی ها ( بدترین آمار ) می شود وضع ما بهتر باشد یا بشود.
با دو رویی و نفاق در خانه در تفریح گاه گرگ حریص برای گناه کثافت در محل کار یک عابد متقی در عزاداری صدای گاو برای گریه کردن راه می اندازیم اما همان روز در خانه فلان ماهواره خارجی با انواع اقسام منکرات رویت می کنیم .
رو در روی رئیس بهترین برخورد داریم پشت سر انواع اقسام لیچار نثارش می کنیم.
ما شایسته این رفتاریم که مسئولان با ما می کنند؟
دروغ می گویند تصمیمات اشتباه می گیرند تا آخر هم بر آن تصمیم پا فشاری می کنند.
اصرار بر ادامه همان سیاست؟
احمدی نژاد یادتان است هر تریبون خارجی که می رفت عینا مانند ترامپ چقدر قیافه و شکلک در می اورد چقدر لیچار بار سازمانهای خارجی می کرد.
چقدر هم اصرار داشت درست می گوید.
هر سخن رانی او در سازمان ملل و سازمانهای بین المللی بیش از چند میلیارد دلار برای ایران خسارت بر جا گذاشت؟
اصرار او بر حماقت و قبول ما از او حتی در بازگشت از مسافرت او را شجاع خواندیم او را سنت شکن نامیدیم ؟
اکنون معلوم شده چقدر برای ما خسارت بار بوده .
چقدر به او می گفتند از نظرات کارشناسان و خبرگان استفاده کن او پاسخ میداد همه رفقای ما دکتر هستند تحصیل کرده و متخصص هستند ما از نظرات ایشان استفاده می کنیم همه کارشناس هستند؟
نتیجه این وضع خفت بار شده که امروز می بینیم تازه آقا طلب کار هم شده؟
امروز هم آقای روحانی همان حرکات دارد به نوع دیگر گاهی در جهت خلاف احمدی نژاد انجام می دهد .
دارد روی تماس با دنیا غرب و آمریکا و اتحادیه اروپا بیش از اندازه لازم وقت و انرژی می گذارد.
دارد اقتصاد به قهقرا می برد دارد کشور روز به روز به سقوط نزدیک تر می کند .
اما همچنان اصرار داریم درست است باید از دولت حمایت کرد؟
اگر یک عاقل بنشیند کارهای ایشان کنار هم بگذارد می فهمد این آقا یا احمق است یا خائن است.
غیر از این دو تا امکان ندارد؟
سیاست خرج کردن با دست گشاده و بدون درآمد.
با مشکلات اقتصادی خوانایی ندارد.
تکیه بر اروپا و خارج در حالیکه یک قرارداد روی میز نیست نوعی حماقت نیست.
فروش به نفس افتاده و کم شده نفت افزایش نخواهد یافت اصرار بر آن حماقت نیست.
افزایش مالیاتها در حالیکه قشر مالیات بده به نفس نفس افتاده حماقت نیست.
سیاست عدم تعویض کادر اقتصادی در حالیکه آثار شکست اقتصادی در سراسر کشور نمایان شده حماقت نیست.
سمت بزرگ تر دادن به آقای سیف در حالیکه خیانت و در کمترین جرم ندانم کاری و دست دست کردن او 38 میلیارد دلار از سرمایه دولت بر باد داد حماقت نیست.
ادامه وضع کشور بدون تلاش دولت برای بهبود اوضاع در تمام وزارتخانه ها مشکلات موج می زند
و ادامه سیاست وقت گذرانی و تعلل حماقت نیست.
این حرکات اگر حماقت نیست پس حتما خیانت است.
آقای روحانی آیا قصد دارید ملت خوار تر و زبون تر از این تحویل خارجیها دهید.
آیا می خواهید باقی سرمایه کشور در چریان افزایش قیمت ارز نابود کنید.
آیا می خواهید مردم فقیر تر و ناتوان تر از این شوند تا تحویل بانک جهانی یا آمریکا بدهید.
این اسمش خیانت نیست؟
ایا تحصیل کردن شما در خارج فقط یک مدرک است که امروز هیچ کارآیی برای ملت ندارد.
یا جهت به عضویت درآمدن کدامیک از سیستم های جاسوسی دنیا بوده است؟
این حرکات بالا که شمردم فقط از یک آمریکایی یا اسرائیلی یا عربستانی بر می آید.
اصرار بر ادامه این سیاست ها فقط از دشمنان قسم خورد کشور بر می آید فکر نکنم شما اینقدر احمق باشید که سلسله حماقتها را دارید انجام می دهید.