شب گذشته آقای روحانی در بین دو رئیس قوه مقننه و مجلس حاضر شد و گام سوم ایران اعلام کرد سقف تحقیقات انرژی اتمی فراتر از برجام قرار داد.
این گام هم مانند دو گام قبلی اروپا و آمریکا را به سر سفره قرارداد برجام نخواهد نشاند؟
اروپا و آمریکا یک خط مشترک قرمز دارند یا خروج کامل ایران از برجام؟ یا تسلیم ایران به هر شرایطی که آنان روی کاغذ بنویسند.
به طبع منش روحانی این دو گام را نمی پذیرد شاید یک روز روحانی مجبور به پذیرش یکی از این دو حالت شود؟
اما اکنون دولت روحانی دارد با زمان بازی می کند زمانی که برای دولت او حکم آفتاب لب بوم دارد ( در حال غروب است)
اعلام این گام های چند متری نفعی برای مردم ایران ندارد غرب را هم وا دار به پذیرش شرایط ایران نخواهد کرد.
فقط یک شصت روز دیگر به آمریکا فرصت خواهد داد که طناب تحریم را محکم تر کند.
شصت روز دیگر هم ملت را بلاتکلیف خواهد کرد نتیجه هم مشخص است هیچ تغییری در وضعیت موجود نخواهیم داشت .
کماکان قدرت اقتصادی کشور رو به تحلیل خواهد رفت روحانی هم هیچ برنامه ای برای جلوگیری از این تحلیل نخواهد داشت.
تحلیل رفتن قدرت اقتصادی کشور منجر به فقر بیشتر و کوچک تر شدن کیک اقتصادی کشور خواهد شد و فرار سرمایه را دامن خواهد زد و کشور را در تنگنای فقر کمبود منابع و در نهایت در معرض شورش و در گیری داخلی قرار خواهد داد و شدیدا تضعیف خواهد کرد و مشروعیت نظام بیش از بیش زیر سوال خواهد برد هم در صحنه داخلی هم در صحنه بین المللی کشور ضعیف صدمه پذیر و حتی مطیع خواهد کرد.
برای بازگرداندن آمریکا به برجام فقط دو راه وجود دارد .
1-یا کل بازرسان سازمان انرژی اتمی را اخراج کنید و دوربین های نظارتی را خاموش کنید؟
2-یا بازدارندگی اقتصادی را ایجاد کنیم ؟
راه اول راهی است هزینه بر و حساسیت برانگیز تمام کشورهای دنیا را حساس خواهد کرد و در مقابل ایران قرار خواهد داد.
شاید یک روزی روحانی مجبور شود این مسیر در پیش گیرد. ( یا جانشین روحانی )
مقصود از مجبور شدن الزامات سیاسی روانی و فشار افکار عمومی است
شاید هم مجلس آینده قدرت مانور بیشتری داشته باشد و چنین تصمیمی اتخاذ کند ( هیچ بعید نیست چون قبل از انتخابات من پیش بینی شکست کامل دو جناح سیاسی کشور در انتخابات دارم به احتمال زیاد مجلس آینده جوانان جدیدی را به مجلس بکشاند.جوانانی تندرو و به اصطلاح غربی ها .)
باید قبل از آنکه مجبور شویم چنین رویه ای انتخاب کنیم بهتر است روی راه دوم کار کنیم.
اما راه دوم چگونه می تواند آمریکا را به برجام و حتی بدتر از برجام راضی کند؟
ما در بحث نیروی نظامی کشور به یک بازدارندگی کاملی رسیده ایم که دشمن قادر به نابودی آن از راه قهریه ندارد.
چرخه تولید سلاح بومی چرخه آموزش انسانی بومی چرخه باز تولید ابزار دفاعی جدید با دانش ایرانی دشمن به کلی از دست یابی به پیروزی در این مسیر نا امید کرده است .
فشاری که آمریکا با همراهی ضمنی اروپا و همراهی کج دار و مریض دیگر بازیگران امروز بر اقتصاد ایران می آورد به امید این است
که مطمئن است سوخت قدرت اقتصادی ایران در حال اتمام است لذا منتظر از کار افتادن این سیستم اقتصادی مریض نشسته است؟
درست مانند کرکسی که بوی مرگ را حس کرده باشد بالای سر مجروح مردنی در آرامش در حال پرواز گلایدری است.
تا مرگ کامل یا بی جان شدن را لمس کرده و حتی قبل از مرگ با کرکس های دیگر حمله را شروع کند.
این عین حقیقت است آمریکا هرگز گلوی گرفته جمهوری اسلامی ایران رها نخواهد کرد.
تا یکی از دو وجه بالا اتفاق بیفتد یا ایران عکس العمل ناشیانه و اجباری انجام دهد و همه را به اردوگاه آمریکا بکشاند؟
یا خودش با فشار داخلی از پای در آید بعد با یک حمله مختصر کار را تمام کند ( نیازی نیست این حمله نظامی باشد در قالب یک برجام 2 و یا 3 پروژه تسلیم را تمام کند.
اما اگر ایران یک اصلاحات اقتصادی سریع و انقلابی انجام دهد حتی ظرف همین دو ماه بتواند به باز دارندگی اقتصادی دست یابد.
آمریکا سریعا عکس العمل نشان خواهد داد .
در زمان اوباما یکی از عوامل اصلی امضاء قرارداد با ایران همین موضوع بود آنان به چشم دیدند که چارچوب تحریم ها دارد فرو می ریزد.
اگر ایران توانسته بود از طریق قرار دادهای عظیم با چین هند و حتی روسیه یک فرو ریزی کوچک هم در تحریم ها ایجاد کند تا کنون کار تمام شده بود .
اگرچه بدون این قرار دادهای عظیم ایران از طریق بسیج عمومی سرمایه های داخلی و بسیج نیروهای داخلی ( تحصیل کرده های داخلی )
تولید کامل نیازهای حیاتی کشور و اتخاذ یک سیستم نازل و همگانی مالیاتی می تواند ورق تحریم را برگرداند.
می توان پنج تا ده میلیون نفر را به سر کار برد. هزینه دولت را به شدت صرفه جویی کند.
این نیاز به تشویق همراهی و حتی راه باز کردن سیستم دولتی دارد چون خود این سیستم دولتی ناقص و نا کارآمد است.
این ماشین بوروکراسی آنان ساخته اند ( سیستم اداری ایران یک سیستم ناقص قدیمی و دست پخت آمریکا است)
آنان می دانند این سیستم عظیم اکنون فقط با پول نفت می تواند کار کند بدون نفت مرگ آن حتمی است ایران را دچار چرخه شورش درگیری و عقب ماندگی خواهد کرد.
سوخت این سیستم عظیم در حال اتمام است لذا آمریکا در موقعیت کنونی هرگز عقب نخواهد نشست .
روحانی و دولت ایران دو راه دارد یا درگیری با غرب را با خروج از برجام ورق بزند .
یا با اتخاذ تصمیمات انقلابی سریعا وضع اقتصاد را با دانش بومی و نیروی داخلی اصلاح کند .
به محض اینکه آمریکا احساس کند ایران می تواند وضع را در اقتصاد دگرگون کند بر سر برجام توافق خواهد کرد .
در واقع ما یک راه بیشتر نداریم فقط راه جهاد اقتصادی پیش رو است.
راه های دیگر درگیری جنگ خارجی و جنگ داخلی است .
کدام عاقلی غیر از این راه را در چنته دارد روی میز بگذارد.
همه بازی با الفاظ قشنگ است یا مرگ است یا کار کوشش و زدودن فساد راه دیگری نیست؟
روحانی و هر رئیس جمهور دیگری غیر از این دو راه راه دیگری ندارد.
یک جمله در اظهارات جمیز میتس راجع به پاکستان وجود دارد که من را سخت متحیر و متعجب کرد؟
وزیر دفاع اسبق آمریکا می گویید آنها ( مردم پاکستان) فاقد رهبرانی هستند که به آینده مردم عادی اهمیتی بدهند.
به همین علت به طور ضمنی تایید می کند مردم پاکستان آینده ایی ندارند .
او پاکستان را خطرناک ترین کشور دنیا می داند ( کشوری با بمب های اتمی و مردمی تندرو که به طالبان و داعش علاقه دارند در عین حال فقیر و مستعد شورش ) این مطالب در آخرین کتاب میتس درج شده ( کتابی که پس از برکناری از وزارت دفاع توسط ترامپ نوشته شده است)
اگر چه من حرف ایشان در مورد پاکستان تایید نمی کنم اما کوتاهی وجود داشته هنوز هم وجود دارد.
ولی در مورد کشور خودمان این موضوع شدیدا صادق است ؟
دولت مردان ایرانی نسبت به اکنون زندگی مردم اهمیتی نمی دهند چه رسد به آینده آنان؟
باید دولت روحانی را دولت فقدانها دانست.
بعضی کمبود ها و نبود ها را لیست می کنم دولت روحانی از
1-فقدان برنامه کارشناسی ( در همه چیز )
2- فقدان درایت و درک زمان
3-فقدان تدبیر و راه حل و هماهنگی بین اعضاء دولت
4- فقدان صداقت و مردم داری
5-فقدان کارشناسان مستقل و خبره
6-فقدان آینده نگری
7- فقدان روحیه همکاری و نصیحت پذیری و اصلاح اشتباهات
رنج می برد.
همین هفت مورد کافی است برای عدم کامیابی و موفقیت بقیه را فعلا قلم می گیریم؟
وقتی از فقدان برنامه سخن می گوییم منظور بی برنامگی در تمام زمینه ها است
در زمینه محیط زیست در زمینه اقتصاد در زمینه بهداشت درمان در زمینه پیشگیری در زمینه آسیب های اجتماعی در زمینه صنعت و معدن در زمینه بازرگانی در زمینه آموزش پرورش در زمینه ساخت مسکن در زمینه کشاورزی در زمینه توسعه الی آخر
وزراء می آیند در مجلس یک کلیاتی تحویل می دهند بعد هم که زمان کار تمام شد هیچ حسابرسی و گزارشی در کار نیست
آنوقت افتخار وزیر مسکن و شهر سازی این می شود که یک آجر روی آجر نگذاشتم ؟
نتیجه گرانی چهارصد درصدی مسکن در بحران.
این نتایج فاجعه بار در تمام زمینه ها خواهیم داشت تنها مسکن نیست هر موضوعی را دست بگذارید وقتی فاقد برنامه فاقد تفکر و فاقد کارشناس ( مستقل متخصص بی نظر بی وابستگی گروهی صنفی و مومن ) بود.
ما هم آینده ای نخواهیم داشت.
در آینده چند هزار پزشک می خواهیم چند هزار مهندس می خواهیم و چه و چه
چند هزار دانش آموز باید تجربی بخوانند چند هزار باید ریاضی فیزیک بخوانند مشخص نیست همه چیز به امان خدا رها شده؟
چقدر محصولات صنعتی کشاورزی در آینده نیاز داریم معلوم نیست؟
برنامه های سوم و چهارم توسعه هم کاغذ توالت شدند هر دولت و مجلسی هر کدام خواست اجراء کرد هر کدام نخواست سیفون کشید تا با فضولات به چاه ریخته شوند؟
آنچه تصویب شده بود کارشناسی شده نبود آنچه که حذف شده یا مانده هم بسیار دور از واقعیات است؟
خلاصه کشور رشده ملعبه دست قدرتمندان پشت پرده ذی نفع که به هر سمتی بخواهند دولت مجلس برنامه و بودجه را می کشانند.
این شده خلاصه دولت جمهوری اسلامی ایران.
منافع سد سازان حکم می کند دولت هزینه هنگفتی برای سد سازی خرج کند همه ابزار آن از مجلس تصویب پیمانکار تهیه می شود بعد نتیجه هزینه میلیاردها هزار دلار می شود سیل خوزستان و سیل لرستان
که مقدار زیادی از آن نتیجه بی برنامگی و فقدان کار کارشناسی بوده؟
در همه زمینه ها دولت سرگردان خط دهندگان و منفعت برندگان پشت پرده است ؟
وقتی دولت "فقدان " بودی به هر سمتی خواهند برد ترا ملت را ؟
در آخر ملت هم حیران بی نصیبی فقر بی تدبیری.بی آینده خواهد ماند.
سرعت تحولات تحریم قدرت اندیشه را از دولت مردان ایرانی سلب کرده است؟
قدرت مقابله به مثل و اتخاذ تصمیم حمله مشابه برگ برنده تهران است برای روی میز گذاشتن.
اما دولت روحانی بیشتر در صدد آشتی است تا مقابله در واقع شخص روحانی نمی خواهد وضع از این هم که شده بدتر شود تا شاید تمام برگ های آشتی را نسوزاند؟
غافل از آنکه دشمن دست به "قتل نفس"زده و تمام راه های آشتی را بسته است.
چرا "قتل نفس" این حکم کسی است که ابزار تحریم به گونه ای تنظیم کرده تا هزاران ایرانی کشته شوند.
بی سابقه هم نیست فقط تعداد کسانیکه بر اثر بی دارویی و عدم معالجه در روز کشته می شوند. پیگیری کنید .
حالا ارقام و تعداد بیکاران و آواره شدگان و خانه های متلاشی شده پیشکش؟
تمام اصرار آقایان بر این است که دارو جزء اقلام تحریم نیست اما هر عاقلی می فهمد نه شرکت های داروئی می فروشند از ترس تحریم و جریمه و نه امکان حواله پولی و بانکی هست.
پس تحریم برای تسلیم یا نابودی اجراء شده نه برای صلح ؟
کمی هم از حزب الله لبنان یاد بگیرید؟
حتی پیشنهاد عدم تحریم در مقابل نزدن اسرائیل رد کرد.
حزب الله زدن اسرائیل حق خود می داند پذیرفتن پیشنهاد آمریکا به معنایی عقب نشینی می داند.
اصلا در مقابل دشمن غدار ترحم و صلح خواهی چه معنایی دارد؟
اگر دولت نمی تواند پاسخ بدهد به علت تفکرات غلط است ( لبیرالی).
وگرنه اسلام گزینه اشدا علی الکفار روی میز گذاشته است آن هم برای دشمن خونی که اسلحه بروی ملت کشیده است.
کدام آیت اللهی دستور صلح و سازش می دهد در مقابل دشمن حربی ( مگر نه اینکه آمریکا اسلحه کشیده روی مردم ایران ) حرکت پهپاد گلوبال و تجاوز به حریم ایران دقیقا کشیدن اسلحه بود.
در واقع برای رصد پایگاه ههای موشکی ایران بود که بر روی تنگه هرمز تنظیم شده اند.
نکند آمریکا داشت این پایگاه را رصد می کرد برای نخود و کشمش خوردن با روحانی ؟
اصلا خود تحریم دست به قتل زدن است.
نگاه کنید به تحلیل علی بن ابیطالب (ص) از محاصره و تحریم شعب در صدر اسلام
حضرت در نامه ای به بنی امیه می گوید "خواستند ریشه ما را بکنند" ( کتاب دلایل النبوه جلد 2 ص 315)
پس اصل قضیه مشخص شد می خواهند ریشه ما را بکنند مفهوم این عبارت بالاتر از قتل فتنه و جنگ است اگر آقایان شیله و پیله نداشته باشند؟
اما مقابله به مثل دقیقا مشابه طرف چشم در مقابل چشم
در مقابل تحریم ما می توانیم کالاهای آمریکایی را در حوزه خودمان تحریم کنیم
1-"حوزه خودمان" مشمول تمام شعییان جهان و اهل سنت هم پیمان با ما
2-"حوزه خودمان " منطقه جغرافیایی متعلق به ما یا مناطقی که محل اثر گذاری ما است به قول غربی ها "حیاط خلوت" ما
حوزه اول نیاز به فتوا سیاسی و فتوا فقهی دارد در واقع ما از رهبر انقلاب و تمامی مراجع بزرگوار می خواهیم در یک اقدام عملی تمام اجناس آمریکایی را تحریم کنند.
دایره شمول این تحریم کوچک نگیرید من تضمین می کنم این دایره حداقل مشمول یک شانزدهم مردم جهان خواهد شد.
حتی این تحریم در قلب آمریکا هم کار ساز خواهد شد این تحریم "شرعی" و حرام بودن مصرف اجناس آمریکایی بازار بسیار بزرگی را بروی آمریکا خواهد بست.
چرا چون شعییان جهان بطور کلی از ثروتمندان و صاحبان حرف و تخصص های بزرگ در جهان هستند.
یک روزی داشتیم تحلیل می کردیم نقش شعییان هند و پاکستان با چند محقق هندی و پاکستانی به جمله عجیبی بر خوردیم؟
درست است جمعیت شعییان هند از 30 درصد مسلمانان هند و 35 درصد مسلمانان پاکستان بیشتر نیست حدود 74 میلیون شیعه هندی و 47 میلیون شیعه پاکستانی
اما نقش اقتصادی آنان در این دو کشور بسیار بالاتر از جمعیت خودشان هست
چون بسیار اهل تحصیل تخصص و اکثرا ثروتمند هستند حداقل از هم وطنی های خود بسیار جلوترند.
اصلا در خود آمریکا ما 7 میلیون شیعه داریم بسیار فعال و تاثیر گذار
در اروپا تا 13 میلیون در افریقا تا 50 میلیون نفر گزارش شده حتی گفته می شود نیجریه به سومین کشور شیعی دنیا تبدیل شده پس از ایران و عراق.
پس حوزه تاثیر گذاری این تحریم شرعی بسیار بالا است بلاشک حتی تخمین زده میشود بیش از ده درصد کل تولیدات آمریکایی در این بین بدون مشتری بماند.
2- حوزه جغرافیایی ( حیاط خلوت ) ایران قادر است در حوزه 600 میلیونی همسایگان خود و همینطور خلیج فارس حرف آخر را بزند.
بلاشک اعلام تحریم کشتی های آمریکایی و کشتی های که از آمریکا به مقصد خلیج فارس بارگیری می شوند یا حتی کالای آمریکایی دارند در دنیا مثل توپ خواهد ترکید.
صدای این انفجار بقدری شدید است که در اولین مرحله سهام شرکت های آمریکای تا ده درصد افت قیمت پیدا خواهد کرد ( عامل روانی در دنیای سرمایه داری بسیار بی رحم عمل می کند)
اکنون دنیا در لبه بحران و رکود اقتصادی قرار دارد ( این بحران نتیجه یک جانبه گرایی و حرکات غیر منطقی ترامپ بوده ) و آمریکا در نوک بحران و سقوط قرار دارد.
بی شک یک لغزش کوچک یک فشار جزئی امریکا را به ورطه بحران فرو خواهد برد؟
اکنون شیشه عمر ترامپ در دستان ایران است شک نکنید یک تحریم ترامپ و دلار به خاک سیاه خواهد نشاند.
نزدیک دو سال پیش در راهبرد 69 گفته بودم باید فاتحه نفت را بخوانید؟
اما دولت از سر این جنازه دست بردار نیست ممکن است یک روز بشود نفت برای این مملکت بانی خیر و نعمت شود اکنون نشستن سر این جنازه و سینه زدن جز خواری و خفت ندارد؟
بهتر است دولت روحانی بر اساس بی نفتی بودجه را ببندد و تلاش برای از سر گیری مذاکرات به بهانه فروش نفت را رها کند.
اینک 30 میلیون نفر آماده کار در کشور داریم 93 در صد اراضی کشور بدون مصرف رها شده
بیش از 50 هزار تولیدی و کارخانه تعطیل شده وجود دارد.
بیش از 65 هزار تولیدی و کارخانه با نصف تا یک سوم ظرفیت کار می کنند.
بیش از 3 هزار گاوداری و مرغداری غیر فعال در کشور خاک می خورد ( در حالیکه که گرانی گوشت سفید و قرمز دمار از روزگار مردم در آورده است)
بیش 70 در صد اراضی کشاورزی بصورت غیر مستمر و سنتی اداره می شود.
بیش از دو میلیون کارمند دولت تقریبا بیکار در ادارات نشسته اند.
بیش از یک میلیون تحصیل کرده بالای کارشناسی ارشد بیکار هستند
بیش از یازده میلیون جوان بیکار وجود دارد.(آمار دولتی)
عجیب تنوع تخصص ها است هر تخصصی بخواهیم موجود است از دکترای اتمی تا دکترای پزشک فوق دکترای صنعتی هر چه بخواهید موجود است ( حتی استثنا ندارد)
با این سرمایه ها ی خوابیده + نفت خام فراوان +گاز طبیعی فراوان+ معادن بسیار(معادن سرب مس روی آهن سنگ ساختمانی انواع مواد شیمیایی خام سلیس آهک گچ انواع سولفات ها گوگرد + سرمایه های پولی فراوان (نقدینگی بالای 2000 میلیارد تومان در داخل کشور و بالای 2000 میلیارد دلار سرمایه ایرانیان خارج از کشور )
هر انسان عاقلی اگر از بیرون گود نگاه کند خواهد گفت اینان یک مشت دیوانه هستند؟
که بر سر جنازه نفت نشسته اصرار بر فروش خام آن دارند و می خواهند با آمریکا بر سر فروش نفت مذاکره کنند و تن به هر ذلتی بدهند؟
آن هم برای فروش سالی 50 میلیارد دلار نفت ؟
واقعا مادیوانه هستیم.
و سیاست مداران ما عاجز تر از هر سیاست مدار دیگری در دنیا هستند؟
این همه امکانات این همه سرمایه این همه نیروی انسانی؟
کدام شیطان پلیدی اینچنین ما را عاجز و درمانده کرده است.
خجالت بکشید آقای روحانی برای مذاکره با ترامپ هیچ گاه تاریخ شما را نخواهد بخشید؟
خجالت بکشید از روی بچه های گرسنه کشور خجالت بکشید از روی بچه های کوچک شهدا
خجالت بکشید از تاریخ پر بار ایران حداقل از تاریخچه فداکاریها و شهدای انقلاب اسلامی ایران خجالت بکشید.
نمی توانید این همه امکانات و سرمایه را به کار بگیرید؟
بگذارید بخش خصوصی کار کند تمام قید و بندها را از دست پای بخش خصوصی باز کنید ببینید چه می شود چه انقلابی در به پا خواهد شد.
حداقل کار اینست درب این وزارتخانه های نا کارآمد را ببندید و اجازه دهید مردم خود تصمیم بگیرند
اصلا کمک دولتی نخواستیم اشکال تراشی و بهانه روی میز نگذارند کمک پیشکش؟
دریا در مقابل غرش جمعی مردم ایران خشک خواهد شد اگر سیاست مداران ضعیف بگذارند.
اگر درماندگان دولتی را برداریم همه این سرمایه ها طلا می شود.
مجموعه ای از "بخل " از "ناتوانی " از "بی اطلاعی " دولت را زمینگیر کرده است.
نه "می تواند" نه " میشنود " نه "می خواهد " این بارز ترین شاخصه دولت روحانی است؟
در آمال و آرزوی فروش فراوان نفت بسر می برد؟
در آمال آرزوی حقوق های کلان منافع کلان " توزیع " رانت فراوان ؟
این آرزو ها کشور را دولت را زمینگیر و بی عمل کرده است؟
صبح تا شب گفتار درمانی تهدید درمانی القا مذاکرات القا درماندگی و فشار به اقشار ضعیف و تمنای سکوت منقدان را دارد.
آقای روحانی آن سبو بشکست آن پیمانه ریخت یا دست به تغییرات وسیع خواهید زد
یا حوادث بسیار وحشتناک نظیر "شورش " "جنگ " "فقر مضاعف" "عقب ماندگی " را به ملت تحمیل خواهید کرد.
این نتیجه بی عملی دولت است تهدید نیست سیاه نمایی نیست افسانه نیست این عین واقعیت است پشت درب نشسته است.
اگر به اقشار تحت فشار کمک نشود در آینده بسیار نزدیک ما با اعتراضات روبرو خواهیم شد
سکوت فعلی مردم برای فشار آمریکا است نه برای دولت.
دولت پیش مردم فاقد سرمایه است نه سرمایه اجتماعی دارد نه سرمایه اعتماد نه به تدبیر شناخته می شود نه به صداقت نه به توانایی .
گام دوم ادامه این وضعیت تضعیف بیش از بیش کشور است تا حدی که اکنون توان اقتصادی از رتبه 17 دنیا به رتبه 27 سقوط کرده و ادامه آن به 37 یا حتی 47 دنیا سقوط خواهد کرد.
آنوقت ایران یک کشور بسیار ضعیف خواهد بود و صد در صد مورد طمعه استکبار قرار خواهد گرفت.
بیشک یک کشور ضعیف در حمله نظامی بسیار زودتر از پای در خواهد آمد.
شروع جنگ وضعیت فقر را مضاعف خواهد کرد و ثروتمندان را از کشور فراری
نتیجه عقب ماندگی در حد افریقا را نصیب ملت خواهد کرد.
بیخود نگویید "نمی شود" " نمی گذارند"
کلام آخر یا عمل کنید یا رئیس جمهوری را ترک کنید؟
در دایره اقتصاد در دایره مبارزه با تحریم شما اختیار صد در صد دارید بهانه روی میز نگذارید.
شما به عنوان فرمانده ستاد جنگ اقتصادی اولین مسئولیت دارید ؟
رییس جمهور گفت: اگر بدانم که به جلسه‌ای بروم و با کسی ملاقات کنم که در نتیجه کشور آباد شده و مشکلات مردم حل میشود، دریغ نمی‌کنم؛ اصل منافع ملی ما است.
آقای روحانی تشخیص موقعیت برای هر شخصی بسیار مهم است برای یک کارگر یک روستایی یا یک شخص عادی اگر نتواند موقعیت خود را تشخیص دهد و تصمیم درست بگیرد یک زیان شخصی و خانوادگی را رقم خواهد زد
اما عدم تشخیص یک سیاستمدار و یک رئیس جمهور به زیان یک کشور هشتاد میلیون انسان و چه بسا به زیان یک ونیم میلیارد مسلمان تمام شود.
بی شک عدم شناخت جنابعالی از آمریکا و غرب کشور را در معرض مشکلات اقتصادی امروز قرار داده است.
آنروز که کلید را به منزله صلح مذاکره و پایان تحریم ها تحت عنوان رشد اقتصادی و زندگی مسلمت آمیز با غرب در دست خود گرفتید و اعلام کردید با کدخدا مذاکره کنیم فکر نمی کردید اینجا باشید؟
آن روز هم اشتباه می کردید آمروز هم دارید اشتباه می کنید.
این جمله شما صحیح است بله ملاقات برای مصالح کشور بدون شک اشتباه نیست اما اکنون تمام فشار تحریم غرب در حال شکسته شدن است .
اگر شما قدرتمندانه عمل کرده بودید این تحریم همان سال گذشته شکسته و تمام شده بود.
اگر شما تولید را از مالیات معاف کرده بودید؟
اگر کشاورزی را تشویق و دادن مجوزهای کار را مجانی و در اسرع وقت ظرف 3 روز صادر کرده بودید؟
اگر مجوز های کسب کار را 24 ساعته صادر می کردید.
اگر برای پایین نگه داشتن دلار کل اقتصاد را به گروگان نگرفته بودید.
تمام اعتبار و وام ها را متوقف نکرده بودید اگر سیاست انقباضی مالی در پیش نگرفته بودید.
اگر کل اقتصاد را به خاطر معامله با غرب رها نکرده بودید.
اگر درب گمرگ را به خاطر منفعت و پایین نگه داشتن ورود کالا سه قفله نکرده بودید.
اگر به فعالان اقتصادی جور مالیاتی نکرده بودید.
اگر نرخ دلار تصنعی بالا و پایین نکرده بودید
اگر همان سال اول که ترامپ از برجام خارج شد شما هم خارج شده بودید
اکنون اقتصاد کشور همینقدر که ضعیف شده ضعیف می شد هرگز؟
پس شما خود عامل بسیاری از این ویرانی ها هستید.
تازه فرض کنیم فردا با ترامپ هم آغوش شوید و دوست مشکلات کشور برطرف خواهد شد؟
اقتصاد کشور قوی خواهد شد.
دومیلیون بیکار شده به سر کار باز خواهند گشت.
هیچ کمکی آمریکا به اقتصاد کشور نخواهد کرد هر جا که بتواند شمشیر از کمر اقتصاد ایران خواهد زد.
ممکن است جو روانی تحریم کمی فیصله پیدا کند
قیمت ارز کمی فروکش کند.
دوباره موجی از ورشکستگی و ضرر زیان کسب و کار در بر بگیرد.
اما مشکلات ریشه ای کشور با سازش هم حل نخواهد شد؟
آقای روحانی یک پیشنهاد دارم با عزرائیل هم آغوش شوید شاید کمی از مشکلات کشور حل شود؟