اکنون دنیا در ورطه یک افول وحشتناک قرار گرفته است. افول و ریزش اقتصادی سیاسی و امنیتی این ریزش و افول مختص یک کشور نیست اکنون همه کشورهای دنیا در معرض آسیب قرار دارند؟
بعضی بیشتر بعضی کمتر امروز مناسبات اقتصادی امنیتی سیاسی کشورهای دنیا را به هم وابسته کرده است.
امروز یک جنگ قبیله ای در دورترین نقاط کره زمین می تواند نقش یک نزاع بین المللی را پیدا کند همانطور که جنگ داخلی لیبی اکنون این نقش را دارد.
سی سال پیش یک جنگ در نقطه ای از جهان می توانست سالها ادامه داشته باشد بدون آنکه سایر نقاط دنیا از آن تاثیر آنچنانی از این جنگ داشته باشند.
اما اکنون سطح نزاع ها از حالت محلی خارج شده و نقش منطقه ای و فرا منطقه ای پیدا کرده اند.
در واقع هیچ در گیری امروز رخ نمی دهد مگر در پشت آن یکی از طرفهای نزاع جهانی حضور داشته باشند؟
امروز نقش اقتصادی در این نزاعها بسیار پررنگ شده است حتی غالب شده است .
بعد از بحران مالی 2008 اقتصاد نشان داد که یک حضور بسیار پررنگ در بحرانهای منطقه ای جنگی و حتی سیاسی پیدا کرده است.
در واقع عدم کار کرد صحیح اقتصادی در یک کشور می تواند محل تولد و بروز یک فاجعه باشد در آینده نزدیک و حتی آینده دور ؟
امروز اقتصاد ورشکسته بسیاری از کشورهای غربی آنان را به عمله و مزد بگیر حرفه ای برای ایجاد "بحران" "قتل سفارشی" و حتی "جنگ سفارشی" تبدیل کرده است.
در واقع اقتصاد خود عامل جنگ و مبدا و تشدید کننده نزاعهای قرن حاضر شده است؟
اگرچه از دیر باز اقتصاد نقش مهمی در جنگها داشته اما امروز وجه اصلی و غالب تنش ها و تعارض ها و جنگهای منطقه ای و بین المللی را پیدا کرده است.
این غرب بود که اقتصاد را به صحنه رویایی تبدیل کرد ( فروپاشی شوروی سابق ).
تبدیل اقتصاد به سلاح جنگ از ثمرات سیستم به هم پیوسته مالی و بانکی بین المللی ناشی شده بخصوص پس از بحران مالی سال 2008 و اتخاذ قوانین سخت در حوزه انتقال حواله های بانکی و نقل انتقال پول و ارزبود.
اما سیطره بانکهای آمریکایی بر سیستم مالی دنیا سبب شد تا این سلاح ناخواسته در اختیار آمریکا قرار گیرد.
اگرچه آمریکا بسیاری از قدرت نفوذ سیاسی خود را و حتی نفوذ نظامی را از دست داده اما این تجمیع انتقال مالی باعث شد آمریکا این سلاح در اختیار امیال غیر مشروع خود قرار دهد.
با این سلاح قصد حمله و مرعوب سازی و حتی تسلیم سازی را دنبال کند.
اینک قدرت رو به افول آمریکا با این سلاح اقتصادی قصد دارد ایران را به سازش و تسلیم وادار سازد؟
و این مانع صلح و سازش جهانی شده است.
امروز ایران بر گلو گاه تنگه هرمز مسلط است و جریان خون اقتصادی دنیا از این مسیر می گذرد.
ارزش این تنگه بیشتر و مهمتر از هر سلاح دیگری است حتی بالاتر از تمام امکانات ارتش آمریکا؟
امروز صلح و ثبات اقتصادی دنیا منوط به تردد عادی و امنیت کامل در این تنگه هرمز است نه فقط خروج نفت کش ها بلکه ورود کالا و کشتی های تجاری هم روی دیگر سکه است؟
هر گونه تغییر در این تردد و امنیت این تنگه هرمز کل اقتصاد جهانی را به مشکلات بیشمار دچار خواهد کرد.
امروز آمریکا در صدد است با استفاده از سیستم مالی دنیا یک تحریم اقتصادی سنگین بر ایران تحمیل کند تا وادار به تسلیم شود؟
این تسلیم هرگز به وقوع نخواهد پیوست.
این را هنوز ترامپ باور ندارد تیم اقتصادی او هم باور ندارد لذا هر روز در صدد تنگ تر کردن این حلقه تحریم است.
اما این تحریم و فشار اقتصادی تهران را وادار به تسلیم نخواهد کرد.
بارزترین دفاع ایران در این راستا مورد هدف قرار دادن بهپاد گلوبال بود.
اما ترامپ هنوز نفهمیده معنی این هدف قرار گرفتن چیست؟ معنی این ایستادگی چیست ؟
پیام این مورد هدف قرار گرفتن بهپاد گلوبال اینست پایداری و ایستادگی ایران در مقابل آمریکا به هر قیمتی است؟
معنی هر قیمتی یعنی تا پایان ؟
آقای ترامپ و تیم اقتصادی سیاسی آمریکا هنوز مفهوم تا پایان را درک نکرده است.
ایران در مقابل تحریم اقتصادی جنگ و جنگ تمام عیار برای کشتن و کشته شدن ایستاده است؟
پس بستن تنگه هرمز و دچار مشکل کردن اقتصاد دنیا کوچکترین عکس العمل ایران خواهد بود.
کمترین دفاع خواهد بود.
حالا آمریکا برای دادن چنین هزینه ای ایستاده است؟
هم برای خود هم برای اقتصاد جهانی خیر هرگز ؟
اصلا سطح درک این آقای ترامپ بعید می دانم اینقدر بالا باشد که معنی این سوال را بفهمد ؟
چه رسد به پاسخ این سوال.
لذا صلح و ثبات اقتصادی دنیا منوط است به سازش عادلانه با حکومت ایران .
عدم دخالت اروپا و ژاپن چین آنها را از این درگیری مصون نخواهد ساخت.
شروع درگیری در خلیج فارس هم را به رکود اقتصادی و ضرر زیان بسیار سنگین دچار خواهد کرد.
شاید هم همه را به میدان جنگ خواهد کشانید؟
چه جنگ نظامی چه جنگ اقتصادی در این میدان بی طرف وجود ندارد؟
چون کسی در دنیا نیست که از جریان صلح در تنگه هرمز سود و یا ضرر نبرد؟
زمان تفسیر این باید ها و نبایدها را مشخص می کند.
در شاهنامه فردوسی آنجا که رستم در زابلستان با اسفندیار روبرو می شود سعی می کند اورا از جنگ و نبرد تن به تن باز دارد اما هوس پادشاهی گوش های اسفندیار را کور کرده بود اما موقع جنگ رستم دریافت هیچ سلاحی بر او کارگر نیست سیمرغ می گویید اسفندیار در چشمه ای آبتنی کرده و روئین تن شده او فقط موقع ابتنی چشم خود را بسته بوده است لذا برای از پای انداختن فقط تیر بر چشم او باید زد.
و چنین شد که تیر رستم بر مغز چشم او مرگ را به ارمغان آورد برای کسی که از اندرز و موعظه درسی نگرفته بود خون خویش بیدارش کرد اما در بستر مرگ ؟
لذا زدن بهپاد آمریکایی زدن تیر بر چشم ناپاکی بود که به قصد نقشه برداری و طمع بمباران زاغه های موشکی شبانه به کمین آمده بود خود شکار در کمین تیر خدنگی شد از جنس گزنه؟
هر گز یادش نرود این شکست و مرگ در نیمه های شب تاریک تنگه هرمز؟
لذا افسانه روئین تنی هواپیما ها و بمب افکن های امریکایی شکست بر باد شد.
این شکست بزرگی بود برای آمریکا اما تا همین جا هم برای آمریکا منفعت بزرگی نهفته بود و آن اینکه مرگ هزاران افسر سرباز خود را در خلیج فارس ندید به علت این همه نادانی افسران و فرماندهان نظامی و سیاسی غافل خود؟
من جای ترامپ باشم تمام افسران اطلاعاتی عملیاتی مقصر در شناخت و توانایی ایران را بر کنار و زندانی می کردم
مردانی که مرتب از قدرت ضد راداری تجهیزات خود سخن می گفتند مرتب از برتری تکنولوژیک بهپاد ها سخن می گفتند.
آری این یک شکست سنگین اطلاعاتی عملیاتی بزرگ بود برای آمریکا؟
درست است غرور به آمریکایی اجازه اقرار نداد؟
اما واقعیت اینست که در غفلت مظاعف بسر می بردند و هنوز هم برطبل نادانی می کوبند همچون اسفندیار مغرور از قدرت خویش لاف و گزاف می گویند.
ترامپ باید تمام افسران مقصر از کار باید برکنار کند همینطور جنگ طلبان بی بصیرتی همچو بولتون و پمپئو در واقع این شکست اطلاعاتی عملیاتی دو وجه نظامی و سیاسی داشت
ا- افسرانی و متخصصان بهپاد و فرماندهان عملیات که فکر می کردند در خفا کار می کنند در حالیکه مشخص شد ایران از همان لحظه اول آنها را زیر نظر داشته و حرکاتشان را چک می کرده است.
2- رده های سیاسی و بلند پایه که فرمان این عملیات صادر کرده بودند بدون اینکه از خطرات محل عملیات و تجهزات طرف مقابل اندک اطلاعاتی داشته باشند.
مجموعه این دو گروه داشتند جنگ و خسارت عظیمی را برای آمریکا ایران و حتی کل دنیا رقم می زدند؟
خسارتی بالاتر از جنگ جهانی دوم و شاید تلفاتی بیشتر از تمام جنگهای تاریخ آمریکا؟
ایا به راستی اینان مسئول کم کاری ندانم کاری و عدم توجه به هشدارها نیستند؟
باید مشاهده کنیم بزرگترین کشور دنیا و بزرگترین ارتش دنیا را چه نادانها و بی سوادهای رهبری می کنند.
و از آن بدبخت تر رئیس جمهوری که می خواهد با تکیه بر اطلاعات اینان تصمیم بگیرد؟
بهر حال این تیر بر چشم اسفندیار بهپادی را به دیار مرگ فرستاد باشد که چشمان دیگر این بازی بیدار شود.
دیگر بازی آن طور که آمریکا فکر می کرد ادامه نخواهد یافت.
ترامپ باید هرچه زودتر دست به تغییرات اساسی در شیوه برخورد با ایران و حتی کل سیاست خارجی خویش در پیش بگیرد و گرنه باید منتظر شکست های متعدد بعدی باشد؟
برکناری عده ای در آمریکا باعث حیثیت بیشتر ترامپ خواهد شد اورا از معرکه بدنامی مبرا خواهد کرد.
و دیگر بازیگران صحنه سیاسی آمریکا را هوشیار تر و دقیق تر خواهد کرد.
در خواهند یافت دیگ در زمین عربستان یا امارات بازی نکنند بیخود جان آمریکای ها را به خطر نیندازند برای هوس دیگران؟
این شوک برای ترامپ لازم بود اما برای تغییرات در سیاست خارجی او کافی نیست مگر خود یا اطرافینش هوشیار تر عمل کنند؟
یک ضرب المثلی ایرانی ها دارند می گویند ماهی را هر وقت از آب بگیرید تازه است. ترامپ هم هر وقت بازی موش و گربه را کنار بگذارد برای دور دوم رئیس جمهوری اش بهتر است مگر اینکه تصمیم بگیرد به خانه باز گردد؟
خوب این بازی تحریم و جنگ حاصلی غیر از رسوایی نداشت چرا بازی صلح و بازگشت به برجام آزمایش نکند؟
شاید سرزنش دیگران مانع بزرگی باشد اما برای عاقل درستی تصمیم مهم است و نتیجه نه دهان بی چاک و بست عربها و دشمنان دوست نما؟
اگر آنچه را ترامپ می خواهد در دشمنی بدست نیاورده شاید در دوستی و بازگشت در سر سفره به بار آورد
یا حداقل آمریکا را به آن نزدیک تر کند نه دورتر ؟
در واقع ترک برجام برای امنیت بیشتر اتخاذ شد .
در حالیکه امروز شاهدیم ترک برجام نا امنی و جنگ رسوایی و حتی مرگ دارد به ارمغان می آورد.